Fiji Time; No Worry, No Hurry!
Blijf op de hoogte en volg Richard en Marieke
02 April 2016 | Fiji, Fiji Islands
Wat hebben we heerlijke weken gehad in Nieuw Zeeland, het land is echt een (voor de kenner!) ‘Bob Ross’ geschilderd landschap; "Here lives a tree and that tree has a little friend over here, and next to the trees is a little river".
Te mooi, te perfect! Letterlijk wonderSCHOON!
Laatste avond nog onverwacht in het casino belandt met 2 Nederlandse meiden die we op het Zuider Eiland almaar bleven tegenkomen. Na de 3de keer zeiden we nu maar biertje doen en zo zijn we elkaar blijven treffen her en der. Leuke meiden!
Na 6 weken NZ zijn we klaar om naar Fiji te vertrekken, de vooruitzichten zijn niet goed, maar besluiten toch te gaan! Wel warm, maar veel regen. Besloten om ook vanuit daar alles te regelen. Regent het 2 uur heel hard of de hele dag, of gaat moeder natuur ons verassen……..
Zoveel eilanden om uit kiezen, welke zal het beste/ droogste zijn.
Zaterdag de 2de april landen we dus in Fiji om half 7 in de avond, prima vlucht, zelfs naar mijn maatstaven. Super benauwd en hectisch bij aankomst, maar heerlijk wel even die warmte! NZ was duidelijk aan het afkoelen.
Aan het eind van de terminal staat er een busje klaar voor ons hotel, wat letterlijk 1 minuut (max!) rijden verwijderd is. Aangekomen daar komen we erachter dat als we willen vertrekken naar een van de andere eilanden, we tot 8 uur (nog 45 minuten over) de tijd hadden dat aan te geven en een keus te maken voor een eiland. Er gaat hier nl. maar 1 boot per dag en die vaart een route langs 2 groepen eilanden; Mamanuca groep en Yasawa groep. Het weer was helemaal niet regenachtig zeiden ze, dus keuze eiland maakte niet uit…… Toen wisten we nog niet wat we nu wel weten…….In Fiji hebben ze andere tijdprincipes en andere waardeprincipes qua weer………. ze liegen niet maar laten dingen achterwege…….hahahaha
Vanuit thuis hadden we al 2 tips gekregen qua eiland, dus die keuze was dan alvast gemaakt. Eerst naar de meest verre, Nacula, na traag wifi onderzoek; Blue Lagoon Resort. Vanuit daar dachten we boeken we wel verder. Helaas nam dit, door die trage wifi, meer dan 45 min in beslag, dus het reisbureau (letterlijk bureau) van ons hotel was al gesloten.
In de korte tijd op het vliegveld wist ik al wel dat ze daar om 5 uur in de ochtend alweer open gingen dus besloot om 6.15 de wekker te zetten en de weg over te steken naar het vliegveld om daar de boot te regelen. Het resort was al geboekt.
Tevens in de ochtend nog een telefoonkaart gescoord en gepint (bij gebruik creditcard komt er 3% bij, zuunig als we zijn …….)
Hectisch even; bus naar de haven voor de boot vertrok ook nog eens om 7.15 uur (en niet 8 uur wat de dame in het hotel ons had gezegd).
Ik teruggerend werkelijk om Rich te halen, die stond al zo goed als klaar en de tassen waren nog zo goed als gepakt.
Wij aangekomen in de haven, DRUK! Niet normaal!
Maar! wij zaten op die boot met baggage en 3 liter water, wat druiven en 2 appels voor ontbijt. De tocht duurt 2 uur (Fiji tijd dan…..), want de folder vertelde ons al snel dat de trip 4.5 uur duurt. Het miezert, maar we kunnen een droog plekje veroveren en dus maar zitten en kijken hoe mensen per eiland uitstappen en instappen. Kleine bootjes langs de zijkant van de veerboot, waar je dan in moet stappen/ uit moet stappen en die vervoeren je dan weer verder naar de resorts.
Het weer wordt gaandeweg de reis slechter en de golven hoger…… en nog iets hoger, waardoor de boot flinke klappen maakt en uiteindelijk tot stilstand komt ergens in de buurt van een van de eilanden……Thank God!
Via de intercom wordt ons verzocht aan 1 kant plaats te nemen. Na 30 minuten krijgen we te horen dat we deze boot moeten verlaten ivm een technisch probleem. 9 personen per keer passen in een bootje, misschien met 50 man op de boot ofzo. Wij wachten rustig af, gezien iedereen natuurlijk als eerste van de boot wil. Ik overhoor een gesprek over een waterpomp en zeg tegen Rich dat we dus niet meer gaan wachten maar NU de boot gaan verlaten! Het verloopt allemaal wel echt rustig en in de HOZENDE regen worden we naar Paradise Cove Resort gevaren, zonder bagage en zeiknat komen we aan, maar het is warm en het resort voorziet ons van handdoeken en lunch! En die lunch was welkom inmiddels kan ik je zeggen. Die paar druiven en een appel waren al verslonden.
Na denk ik 2 tot 3 uur wachten kwam de vervangende boot en konden we, eerst weer door de hozende regen in het kleine bootje, onze tocht vervolgen op een andere veerboot. Het weer zat nog steeds niet mee en uiteindelijk ELF uur later komen we aan op Blue Lagoon Resort, Nacula Island.
Weer eerst door de regen natuurlijk, wéér zeiknat, tikkel hongerig en tikkel moe, klaar voor een douche en een diner.
Na de briefing van een dame van het resort, moeten we onze naam aankruisen op een vel papier. Onze namen stonden er niet op, maar gelukkig stonden we wel geregistreerd in haar computer in het kantoor, beachvilla 5. Wij daar naar toe, de ‘bellboy’ slaat de deur open en wat een heerlijk entree had moeten worden, werd het niet…….. de kamer ………...nog 1 grote puinhoop………… lichtelijk ontzet waren we……..
Toen maar douchen in een andere kamer, gedineerd en onze kamer inmiddels klaar voor gebruik.
Wonder boven wonder was onze bagage in de wirwar van de dag wel de hele tijd met ons meegereisd, hadden dit niet verwacht, dus droge kleren gelukkig aanwezig.
Het verblijf daar was jammer genoeg echt letterlijk in de regen gevallen, het zal een absoluut plaatje zijn als de zon schijnt, maar in de regen is het een plekje waar weinig omhanden was.
Om het verhaal niet nóg langer te maken; we vertrekken een dag eerder (dinsdag), gezien er een ‘Tropical Distubance (TD)’ onderweg was en de boot alleen op die dinsdag nog zou varen en daarna werd het onzeker, woensdags zeker niet, en donderdags kon men nog niet zeggen.
Wij die boot van dinsdag gepakt, pittig ritje terug gehad in het begin, naderhand prima! Al was het lang niet zo heftig als de heenreis.
Nog met behulp van de mensen in het Blue Lagoon Resort op Nacula geprobeerd accommodatie op het hoofdeiland te boeken via de telefoon, alles volgeboekt. Dan toch maar via de treurige wifi verder proberen gezien er op booking.com nog wel accommodatie zichtbaar was. Na wel 20x eruit gegooid te zijn, lukt het ons gelukkig toch en hebben we letterlijk 20 min voor vertrek terug een hotel gevonden aan de rand van het hoofdeiland (plaatsje Denarau), in het Radisson Blu Resort.
Over de telefoon kon er dus niks geboekt worden, later begrepen we dat ze de kamers vrij hielden voor de gestrandde mensen die al in de resorts verbleven, vluchten gingen nl ook niet, boot ging niet en de werknemers konden ook niet naar huis vanwege overstromingen door het noodweer……… Blijft toch vreemd dat het via booking.com wel ging!
Komen we aan (na 6 uur varen), wij echt superblij! En geen overstroming gezien!
Ingecheckt en lopen met bagage naar de kamer……stroomstoring…….alles pikzwart…….Lampje op de telefoon leidt ons verder naar de kamer, droppen onze tassen en dachten nog maar 1 ding; wijn, bier en een lekker stuk vlees!
Lang verhaal kort; bier, wijn en mexicaanse tortilla’s bij buurhotel Wyndham, Radison Blu heeft de hele avond in het pikke donker gezeten.
Heerlijk geslapen werkelijk, in een dichte kamer (Blue Lagoon Resort had openlucht badkamer en luxaflex ramen, dus door de enorme wind die er stond en harde regen niet zo denderend kunnen slapen daar :).
Komen we de volgende ochtend beneden voor ontbijt, lezen we een pamflet dat die Tropical Disturbance inmiddels was uitgegroeid tot een categorie 3 cycloon, genaamd Zena en wordt ons verzocht vanaf 3 uur op de hotelkamer te blijven, diner zal naar de kamer worden gebracht.
En volgzaam als we zijn ;), zitten wij vanaf 3 uur in onze kamer. ‘Movie on demand’ wordt gratis aangeboden, dus komt wel goed.
Enorme regen weer gehad, echt van die keiharde non-stop buien en natuurlijk de wind die erbij kwam. Zena zou tussen middernacht en 4 uur in de ochtend land gaan raken. Ik werd 00.15 wakker en dacht nog wanneer begint ze nou? Hele hotel was gedurende de dag een soort van ingepakt en ze waren duidelijk voorbereid op een forse wind.
Uiteindelijk is er werkelijk geen hardere wind geweest dan die van overdag! Wat een giller, wat een paniek voor niks, maargoed, wel blij met alle voorzorgsmaatregelen, you just never know!
We worden wakker met stralende lucht, her en der een wolkje gezien vandaag, maar zo rap als Zena zich ontwikkelde tot een categorie 3 Cycloon (Winston vorige maand was een categorie 5), zo rap gaf ze ons nu zonneschijn.
Vandaag dus voor het eerst Fiji gezien in de zon, en die is mooi, al zullen de eilanden prachtiger zijn, maar wij zijn blij dat we hier zitten en naar wij hopen zonder verdere trammelant onze vlucht halen naar Hong Kong overmorgen.
Ook ons souvenier kunnen regelen van Fiji; een Lali. Dit is een soort houten kano die met stokken (drumsticks) werd gebruikt om boodschappen door te geven aan de dorpelingen (back in the days…….). Leuk!
Op naar een hectisch Hong Kong!
Te mooi, te perfect! Letterlijk wonderSCHOON!
Laatste avond nog onverwacht in het casino belandt met 2 Nederlandse meiden die we op het Zuider Eiland almaar bleven tegenkomen. Na de 3de keer zeiden we nu maar biertje doen en zo zijn we elkaar blijven treffen her en der. Leuke meiden!
Na 6 weken NZ zijn we klaar om naar Fiji te vertrekken, de vooruitzichten zijn niet goed, maar besluiten toch te gaan! Wel warm, maar veel regen. Besloten om ook vanuit daar alles te regelen. Regent het 2 uur heel hard of de hele dag, of gaat moeder natuur ons verassen……..
Zoveel eilanden om uit kiezen, welke zal het beste/ droogste zijn.
Zaterdag de 2de april landen we dus in Fiji om half 7 in de avond, prima vlucht, zelfs naar mijn maatstaven. Super benauwd en hectisch bij aankomst, maar heerlijk wel even die warmte! NZ was duidelijk aan het afkoelen.
Aan het eind van de terminal staat er een busje klaar voor ons hotel, wat letterlijk 1 minuut (max!) rijden verwijderd is. Aangekomen daar komen we erachter dat als we willen vertrekken naar een van de andere eilanden, we tot 8 uur (nog 45 minuten over) de tijd hadden dat aan te geven en een keus te maken voor een eiland. Er gaat hier nl. maar 1 boot per dag en die vaart een route langs 2 groepen eilanden; Mamanuca groep en Yasawa groep. Het weer was helemaal niet regenachtig zeiden ze, dus keuze eiland maakte niet uit…… Toen wisten we nog niet wat we nu wel weten…….In Fiji hebben ze andere tijdprincipes en andere waardeprincipes qua weer………. ze liegen niet maar laten dingen achterwege…….hahahaha
Vanuit thuis hadden we al 2 tips gekregen qua eiland, dus die keuze was dan alvast gemaakt. Eerst naar de meest verre, Nacula, na traag wifi onderzoek; Blue Lagoon Resort. Vanuit daar dachten we boeken we wel verder. Helaas nam dit, door die trage wifi, meer dan 45 min in beslag, dus het reisbureau (letterlijk bureau) van ons hotel was al gesloten.
In de korte tijd op het vliegveld wist ik al wel dat ze daar om 5 uur in de ochtend alweer open gingen dus besloot om 6.15 de wekker te zetten en de weg over te steken naar het vliegveld om daar de boot te regelen. Het resort was al geboekt.
Tevens in de ochtend nog een telefoonkaart gescoord en gepint (bij gebruik creditcard komt er 3% bij, zuunig als we zijn …….)
Hectisch even; bus naar de haven voor de boot vertrok ook nog eens om 7.15 uur (en niet 8 uur wat de dame in het hotel ons had gezegd).
Ik teruggerend werkelijk om Rich te halen, die stond al zo goed als klaar en de tassen waren nog zo goed als gepakt.
Wij aangekomen in de haven, DRUK! Niet normaal!
Maar! wij zaten op die boot met baggage en 3 liter water, wat druiven en 2 appels voor ontbijt. De tocht duurt 2 uur (Fiji tijd dan…..), want de folder vertelde ons al snel dat de trip 4.5 uur duurt. Het miezert, maar we kunnen een droog plekje veroveren en dus maar zitten en kijken hoe mensen per eiland uitstappen en instappen. Kleine bootjes langs de zijkant van de veerboot, waar je dan in moet stappen/ uit moet stappen en die vervoeren je dan weer verder naar de resorts.
Het weer wordt gaandeweg de reis slechter en de golven hoger…… en nog iets hoger, waardoor de boot flinke klappen maakt en uiteindelijk tot stilstand komt ergens in de buurt van een van de eilanden……Thank God!
Via de intercom wordt ons verzocht aan 1 kant plaats te nemen. Na 30 minuten krijgen we te horen dat we deze boot moeten verlaten ivm een technisch probleem. 9 personen per keer passen in een bootje, misschien met 50 man op de boot ofzo. Wij wachten rustig af, gezien iedereen natuurlijk als eerste van de boot wil. Ik overhoor een gesprek over een waterpomp en zeg tegen Rich dat we dus niet meer gaan wachten maar NU de boot gaan verlaten! Het verloopt allemaal wel echt rustig en in de HOZENDE regen worden we naar Paradise Cove Resort gevaren, zonder bagage en zeiknat komen we aan, maar het is warm en het resort voorziet ons van handdoeken en lunch! En die lunch was welkom inmiddels kan ik je zeggen. Die paar druiven en een appel waren al verslonden.
Na denk ik 2 tot 3 uur wachten kwam de vervangende boot en konden we, eerst weer door de hozende regen in het kleine bootje, onze tocht vervolgen op een andere veerboot. Het weer zat nog steeds niet mee en uiteindelijk ELF uur later komen we aan op Blue Lagoon Resort, Nacula Island.
Weer eerst door de regen natuurlijk, wéér zeiknat, tikkel hongerig en tikkel moe, klaar voor een douche en een diner.
Na de briefing van een dame van het resort, moeten we onze naam aankruisen op een vel papier. Onze namen stonden er niet op, maar gelukkig stonden we wel geregistreerd in haar computer in het kantoor, beachvilla 5. Wij daar naar toe, de ‘bellboy’ slaat de deur open en wat een heerlijk entree had moeten worden, werd het niet…….. de kamer ………...nog 1 grote puinhoop………… lichtelijk ontzet waren we……..
Toen maar douchen in een andere kamer, gedineerd en onze kamer inmiddels klaar voor gebruik.
Wonder boven wonder was onze bagage in de wirwar van de dag wel de hele tijd met ons meegereisd, hadden dit niet verwacht, dus droge kleren gelukkig aanwezig.
Het verblijf daar was jammer genoeg echt letterlijk in de regen gevallen, het zal een absoluut plaatje zijn als de zon schijnt, maar in de regen is het een plekje waar weinig omhanden was.
Om het verhaal niet nóg langer te maken; we vertrekken een dag eerder (dinsdag), gezien er een ‘Tropical Distubance (TD)’ onderweg was en de boot alleen op die dinsdag nog zou varen en daarna werd het onzeker, woensdags zeker niet, en donderdags kon men nog niet zeggen.
Wij die boot van dinsdag gepakt, pittig ritje terug gehad in het begin, naderhand prima! Al was het lang niet zo heftig als de heenreis.
Nog met behulp van de mensen in het Blue Lagoon Resort op Nacula geprobeerd accommodatie op het hoofdeiland te boeken via de telefoon, alles volgeboekt. Dan toch maar via de treurige wifi verder proberen gezien er op booking.com nog wel accommodatie zichtbaar was. Na wel 20x eruit gegooid te zijn, lukt het ons gelukkig toch en hebben we letterlijk 20 min voor vertrek terug een hotel gevonden aan de rand van het hoofdeiland (plaatsje Denarau), in het Radisson Blu Resort.
Over de telefoon kon er dus niks geboekt worden, later begrepen we dat ze de kamers vrij hielden voor de gestrandde mensen die al in de resorts verbleven, vluchten gingen nl ook niet, boot ging niet en de werknemers konden ook niet naar huis vanwege overstromingen door het noodweer……… Blijft toch vreemd dat het via booking.com wel ging!
Komen we aan (na 6 uur varen), wij echt superblij! En geen overstroming gezien!
Ingecheckt en lopen met bagage naar de kamer……stroomstoring…….alles pikzwart…….Lampje op de telefoon leidt ons verder naar de kamer, droppen onze tassen en dachten nog maar 1 ding; wijn, bier en een lekker stuk vlees!
Lang verhaal kort; bier, wijn en mexicaanse tortilla’s bij buurhotel Wyndham, Radison Blu heeft de hele avond in het pikke donker gezeten.
Heerlijk geslapen werkelijk, in een dichte kamer (Blue Lagoon Resort had openlucht badkamer en luxaflex ramen, dus door de enorme wind die er stond en harde regen niet zo denderend kunnen slapen daar :).
Komen we de volgende ochtend beneden voor ontbijt, lezen we een pamflet dat die Tropical Disturbance inmiddels was uitgegroeid tot een categorie 3 cycloon, genaamd Zena en wordt ons verzocht vanaf 3 uur op de hotelkamer te blijven, diner zal naar de kamer worden gebracht.
En volgzaam als we zijn ;), zitten wij vanaf 3 uur in onze kamer. ‘Movie on demand’ wordt gratis aangeboden, dus komt wel goed.
Enorme regen weer gehad, echt van die keiharde non-stop buien en natuurlijk de wind die erbij kwam. Zena zou tussen middernacht en 4 uur in de ochtend land gaan raken. Ik werd 00.15 wakker en dacht nog wanneer begint ze nou? Hele hotel was gedurende de dag een soort van ingepakt en ze waren duidelijk voorbereid op een forse wind.
Uiteindelijk is er werkelijk geen hardere wind geweest dan die van overdag! Wat een giller, wat een paniek voor niks, maargoed, wel blij met alle voorzorgsmaatregelen, you just never know!
We worden wakker met stralende lucht, her en der een wolkje gezien vandaag, maar zo rap als Zena zich ontwikkelde tot een categorie 3 Cycloon (Winston vorige maand was een categorie 5), zo rap gaf ze ons nu zonneschijn.
Vandaag dus voor het eerst Fiji gezien in de zon, en die is mooi, al zullen de eilanden prachtiger zijn, maar wij zijn blij dat we hier zitten en naar wij hopen zonder verdere trammelant onze vlucht halen naar Hong Kong overmorgen.
Ook ons souvenier kunnen regelen van Fiji; een Lali. Dit is een soort houten kano die met stokken (drumsticks) werd gebruikt om boodschappen door te geven aan de dorpelingen (back in the days…….). Leuk!
Op naar een hectisch Hong Kong!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
