Zuidereiland
Door: Richard en Marieke
Blijf op de hoogte en volg Richard en Marieke
09 Maart 2016 | Nieuw Zeeland, South Island
Dinsdag 8 maart maken we dus de oversteek van Wellington (noorder eiland) naar Picton (zuider eiland)
We overnachten in Picton en besluiten om de volgende dag naar het Abel Tasman park te rijden. We rijden via het pittoreske dorpje Nelson voor de lunch en via de ‘i-visitor centre’ besluiten we om twee tracks te gaan doen.
De eerste is in Totaranui, 21 km en dat is de Gibbs Hill Track. We verblijven op een DOC camping (Departement of Cultivation) waar alleen een koude douche is en een toiletje. Dus geen warme douche, stroom of enige andere luxe als WiFi of telefoonverkeer (even wennen voor Marieke)
We staan naast twee leuke dames uit Nederland, Mayke en Leonie en zitten de hele avond gezellig aan de wijn mooie verhalen te vertellen onder een prachtige sterrenhemel, de Melkweg geheten! De dames kenden elkaar nauwelijks en beide hadden gewerkt in Australië voor een aantal maanden en via een gemeenschappelijke kennis op facebook elkaar gevonden voor een reis door Nieuw Zeeland.
De volgende ochtend onze ‘daypack’ gevuld en op weg. Prachtige loop met geweldige vegetatie en vergezichten. Zeker de eerste kms waren pittig (toch iets teveel rode wijn gedronken?), toch nog 653 meter omhoog klimmen, maar uiteindelijk hebben we ons ritme te pakken. Mooie tocht langs Whariwharangi Bay en Mutton Cove. Besloten om gelijk na de track door te rijden naar Marahau om de volgende dag de watertaxi te nemen naar Barkbay voor onze volgende track. Bij aankomst blijkt dat we de volgende dag gelijk meekunnen en we moeten om 8:30 uur aanwezig zijn. We worden in de boot eerst over land gereden! naar de oceaan waar we 100 meter over strand! moeten rijden ivm met eb. Het zijn snelle bootjes en na wat zeehonden te hebben gezien staan we op land in de baai. Wederom een prachtige track van 14 km en we raken niet uitgekeken, wederom prachtige uitzichten!
Na deze prachtige, intensieve tochten hebben we wel een borrel verdiend en rijden naar Richmond. We staan lekker in het zonnetje, wat een heerlijkheid, met een welverdiend wijntje!
Het is inmiddels alweer vrijdag en besluiten om naar Hanmer Springs te gaan, lekker in de modder en geiserbaden! Al rijdende komen we erachter dat het efficiënter is om eerst Kaikoura aan te doen en daarna Hanmer Springs. In Kaikoura aangekomen kunnen we gelijk een ticket boeken voor de volgende dag om dé Sperm Wahle te bekijken met een boot. Nog nooit zo'n kolossaal beest gezien dus we zijn benieuwd. De avonden zijn nog redelijk aangenaam, maar de nachten worden toch steeds kouder. Het zal niet lang meer duren voordat de verwarming aan zal moeten…….JA ook dat heeft ons campertje!
Zondag staat de tocht met de walvissen op het menu en we zijn echt overdonderd door de enorme omvang van deze enorme vissen. 18-20 meter lang en ze wegen tussen de 50-70 ton voor een mannetje. Ze kunnen twee uur onder water blijven en 3km diep duiken. Natuurlijk is dit een enorme toeristische trekker maar ik verbaas me toch weer elke keer hoe we als sardientjes achter elkaar aan lopen. Zegt onze Maori dame dat iedereen zijn ‘seatbelt’ moet omdoen en zonder enige schroom kijken en zoeken we de seatbelts, alleen ze zijn er niet……… vast een dagelijkse grap………
Na deze toch indrukwekkende ervaring rijden we naar Hanmer Springs om maandag te genieten van enkele warmtebronnen. Dinsdag wordt slecht, dus dit wordt onze rij dag naar FOX glacier.
Fox Glacier en Franz Jozef Glacier waren gaaf, maar in Patagonie (Chili en Argentinie) hadden we al zulke grote mooie gletsjers gezien en tochten op de gletsjer gemaakt, dat we deze glacier wel gelopen hebben, maar niet meer dan dat. Ook hier kwamen we overigens, puur toeval, Mayke en Leonie weer tegen van onze DOC camping ervaring in het Abel Tasmanpark, weer even bijgekletst en verder gelopen.
Vanuit Frans Jozef rijden we via de Haast Pass door naar Wanaka. Prachtige rit. Een aantal wegen, o.a. zoals deze via de Haast Pass, zijn in de winter afgesloten. Aan de rivier even gestopt voor een home made lunch en een kop koffie. Wat is reizen met een camper ook ideaal! In Wanaka spreken we af met onze hollandse vriendinnnen om St. Patricksday te vieren. Gezelligheid al om, laten we niet in detail treden ;)…….
De rit naar Wanaka, de Haast Pass en Wanaka Lake staan niet in ons boekje, maar zetten we met stip op nummer 1. Wat een diverse, mooie autorit weer dit. Het wordt zo langzamerhand saai zou je denken, maar dat wordt het echt niet!
Vrijdags (18 maart) rijden we naar Omarama en zaterdag vertrekken we pas tegen twaalf uur van onze camper plek. We konden eindelijk eens 10 GB kopen voor $5 NZ, een koopje! Alles bijgewerkt en op weg naar Timaru waar we twee dagen verblijven, lekker wat gefietst langs de kustlijn en op het strand gelegen, genoten van een heerlijke vakantiedag in onze vakantie.
In Omaru nog bestolen van me wasmunten door 2 (andere) Hollandse dames, die niet wisten dat ik ook Nederlands was en het daarna nog ontkennen ook…….
Ook in de buurt van Omaru nog geprobeerd op een boerderij te verblijven voor een paar dagen om te helpen met ophalen van de schapen e.d., maar de boer had helaas alles net achter de rug, ook het scheren, echt jammer. De boerderij waar we langsreden was ook bezocht door Floortje Dessing. Zo toevallig! We zullen bij terugkeer eens op zoek gaan naar die uitzending!
Maandag (21 maart) vertrekken we naar Dunedin, een stad ten zuiden van Timaru en is gelegen tussen enorme bebouwde bergen en mond uit in een ‘Peninsula’. Dinsdag huren we echte fietsen/ mountainbikes en berijden we de Peninsula Ortago en met een goed tempo fietsen we zo’n 60 km weg. Onderweg fantaseren we over hoe het zou zijn om een racefiets te kopen en wekelijks een tocht te doen, fietsen in de Vito en je kan zo naar de Ardennen, wellicht goed om te onthouden als we terug zijn. Op de terugweg nog langs Baldwin Street gereden, dat schijnt de steilste straat ter wereld te zijn, bij elke vijf meter lopen, daal/ stijg je 1 meter!
Tot op heden hebben we bijna elke avond de mazzel dat het redelijk droog is zodat we kunnen koken in onze ‘Carol de Campervan’. Aan de buitenkant zit een BBQ op gas die uitstekend zijn werk doet, zeker gezien de onaangename geuren die anders in de camper terecht komen. We eten dan ook geregeld Hollandse pot, met lekkere Portland Steak, owesome! Maar ook lekkere curry en visgerechten brouwen we, waar we eigenlijk elke keer wel weer trots op zijn……
Woensdag bezoeken we het 3d Planetarium in het Dunedin Museum omdat we eigenlijk geen besef hebben van wat we 's nachts allemaal zien als we naar de wc lopen. Zeker bij helder weer is het een prachtig fenomeen om te zien, de Melkweg, de ‘southern cross’ en de galaxy algemeen. Een 45 minuten schouwspel hoe het stelsel in elkaar zit en we kunnen nu bepalen aan de hand van de sterren waar het zuiden ligt.
Onze reis heeft ons in meedere opzichten veel nieuwe inzichten gegeven, met name geologisch en astronomisch. Onderdelen van de aarde waar we eerder niet/ niet zozeer bij stil hebben gestaan, en ja het klopt, New Zealand heeft een enorme diversiteit in landschappen en vegetatie, Truly EPIC!
Na deze audiovoorstelling vertrekken we richting de Sounds, de fjorden van Nieuw Zeeland, die ontstaan zijn in de ijstijd en hoewel de voorspellingen niet best zijn, hebben we geen keus aangezien het einde van NZ langzaam nadert en we met Pasen in Queenstown willen zijn.
De volgende dag vertrekken we naar de Milford Sounds en hebben voor de zekerheid maar een boottocht geboekt naar de Doubtfull Sounds voor de volgende dag. De weg naar de Milford Sounds is wederom prachtig. We vertrokken met de regen in onze rug en na een aantal bergen te hebben genomen schijnt de zon door de wolken en klaart het langzaam op. Wat een vegetatie en afwisselend landschap, wéér! De volgende dag doen we de Doubtfull Sounds, met eerst een boottocht, dan weer 45 minuten met de bus, anders kom je niet zo ver in de fjorden en vervolgen onze trip per boot door de Doubtful Sound. Onderweg wordt verteld dat de vegetatie alleen groeit op mos wat 25x zijn eigen gewicht aan water kan dragen. Dit geeft hij dan af aan alle vegetatie en er groeien echt enorme grote en hoeveelheden bomen. Wat een geweldig natuurschoon, hoewel de boottocht voor de rest erg saai was. Maar ook hier scheen de zon in de fjorden, wat niet heel vaak voorkomt (het regent zeker 200 dagen per jaar) en konden op het dek heerlijk languit liggen.
Na de sounds gaan we, eindelijk!!, naar Queenstown. In Queenstown hebben we weer een avondje gepland met onze hollandse brigade, het is nl Pasen en ook dat moet gevierd worden. Alles helaas wel dicht om middernacht, maar de avond voortgezet voor onze camper! Wat hebben we weer gelachen en herinneringen gemaakt. De volgende dag de heuvel opgelopen en wasjes gedraaid. ‘s Avonds Mayke en Leonie mee uit eten genomen, het was onze laatste avond voor vertrek; voor ons Fiji, voor Mayke Manilla en Leonie ging richting Auckland!
We rijden maandag 2de paasdag nogmaals via Wanaka, waar het vertrek van de warbirds nog kunnen meemaken. Tijdens pasen was er een vliegshow met vliegtuigen van over de hele wereld! Die vroeger gebruikt werden ten tijde van oorlogen. Camper langszij geparkeerd, een lekker ei gebakken met kopje thee, stoeltjes uitgeklapt en kunnen genieten van alles wat kwam, ging en langsvloog. Blijft indrukwekkend zo een toestel, helemaal als je er niet in zit ☺.
Daarna doorgereden, via Mount Cook, naar Lake Tekapo, waar we de volgende dag Johns Hill nog wilden lopen. Onderweg vonden we het ‘ track’ zo plat en saai dat we zijn omgekeerd en doorgereden zijn naar Akaroa. Wel nog even via 2 schattige dorpjes Fairlie en Geraldine gereden.
Akaroa ligt ook weer op een landtong (peninsula), net onder/ naast Christchurch. Daar nog een dag rondgereden via de summit road, maar we hadden slecht weer helaas…….
Vrijdag 1 april boeken we onze laatste nacht in Christchurch waar we overdag een fietstocht maken; The Rebuilt Tour. Een tour door het deel van de stad waar de aardbeving van 2011 desatreuze gevolgen heeft gehad. Ongelooflijk hoeveel hier nog zichtbaar van was. We waren maar met zijn 3-en, heerlijk, alle tijd om vragen te stellen. De dame die de tour gaf had de beving zelf meegemaakt en omschreef het geluid als een trein die onder de grond als maar dichterbij kwam. Daar zo fietsend en staand met haar verhaal voelde het zo echt, ik werd er bijna een beetje treurig van. Je zal het maar meemaken.
‘s avonds zitten we voor de camper ons avondeten alvast voor te bereiden horen we getoeter…….aangezien wij een kortingskaart hadden voor een type camping verspreid over heel het land, hadden MAyke en Leonie bedacht het te gokken en ons nog 1 maal op te zoeken………
En dus belanden we onze laatste avond in het casino………..to much wine ……….again………
Tevens is er op onze laatste dag nog een aardbeving van 3.8 op de Richter Schaal, alleen hebben wij deze niet gevoeld, gelukkig en jammer tegelijk eigenlijk……..
2 april; Fiji Baby!
We overnachten in Picton en besluiten om de volgende dag naar het Abel Tasman park te rijden. We rijden via het pittoreske dorpje Nelson voor de lunch en via de ‘i-visitor centre’ besluiten we om twee tracks te gaan doen.
De eerste is in Totaranui, 21 km en dat is de Gibbs Hill Track. We verblijven op een DOC camping (Departement of Cultivation) waar alleen een koude douche is en een toiletje. Dus geen warme douche, stroom of enige andere luxe als WiFi of telefoonverkeer (even wennen voor Marieke)
We staan naast twee leuke dames uit Nederland, Mayke en Leonie en zitten de hele avond gezellig aan de wijn mooie verhalen te vertellen onder een prachtige sterrenhemel, de Melkweg geheten! De dames kenden elkaar nauwelijks en beide hadden gewerkt in Australië voor een aantal maanden en via een gemeenschappelijke kennis op facebook elkaar gevonden voor een reis door Nieuw Zeeland.
De volgende ochtend onze ‘daypack’ gevuld en op weg. Prachtige loop met geweldige vegetatie en vergezichten. Zeker de eerste kms waren pittig (toch iets teveel rode wijn gedronken?), toch nog 653 meter omhoog klimmen, maar uiteindelijk hebben we ons ritme te pakken. Mooie tocht langs Whariwharangi Bay en Mutton Cove. Besloten om gelijk na de track door te rijden naar Marahau om de volgende dag de watertaxi te nemen naar Barkbay voor onze volgende track. Bij aankomst blijkt dat we de volgende dag gelijk meekunnen en we moeten om 8:30 uur aanwezig zijn. We worden in de boot eerst over land gereden! naar de oceaan waar we 100 meter over strand! moeten rijden ivm met eb. Het zijn snelle bootjes en na wat zeehonden te hebben gezien staan we op land in de baai. Wederom een prachtige track van 14 km en we raken niet uitgekeken, wederom prachtige uitzichten!
Na deze prachtige, intensieve tochten hebben we wel een borrel verdiend en rijden naar Richmond. We staan lekker in het zonnetje, wat een heerlijkheid, met een welverdiend wijntje!
Het is inmiddels alweer vrijdag en besluiten om naar Hanmer Springs te gaan, lekker in de modder en geiserbaden! Al rijdende komen we erachter dat het efficiënter is om eerst Kaikoura aan te doen en daarna Hanmer Springs. In Kaikoura aangekomen kunnen we gelijk een ticket boeken voor de volgende dag om dé Sperm Wahle te bekijken met een boot. Nog nooit zo'n kolossaal beest gezien dus we zijn benieuwd. De avonden zijn nog redelijk aangenaam, maar de nachten worden toch steeds kouder. Het zal niet lang meer duren voordat de verwarming aan zal moeten…….JA ook dat heeft ons campertje!
Zondag staat de tocht met de walvissen op het menu en we zijn echt overdonderd door de enorme omvang van deze enorme vissen. 18-20 meter lang en ze wegen tussen de 50-70 ton voor een mannetje. Ze kunnen twee uur onder water blijven en 3km diep duiken. Natuurlijk is dit een enorme toeristische trekker maar ik verbaas me toch weer elke keer hoe we als sardientjes achter elkaar aan lopen. Zegt onze Maori dame dat iedereen zijn ‘seatbelt’ moet omdoen en zonder enige schroom kijken en zoeken we de seatbelts, alleen ze zijn er niet……… vast een dagelijkse grap………
Na deze toch indrukwekkende ervaring rijden we naar Hanmer Springs om maandag te genieten van enkele warmtebronnen. Dinsdag wordt slecht, dus dit wordt onze rij dag naar FOX glacier.
Fox Glacier en Franz Jozef Glacier waren gaaf, maar in Patagonie (Chili en Argentinie) hadden we al zulke grote mooie gletsjers gezien en tochten op de gletsjer gemaakt, dat we deze glacier wel gelopen hebben, maar niet meer dan dat. Ook hier kwamen we overigens, puur toeval, Mayke en Leonie weer tegen van onze DOC camping ervaring in het Abel Tasmanpark, weer even bijgekletst en verder gelopen.
Vanuit Frans Jozef rijden we via de Haast Pass door naar Wanaka. Prachtige rit. Een aantal wegen, o.a. zoals deze via de Haast Pass, zijn in de winter afgesloten. Aan de rivier even gestopt voor een home made lunch en een kop koffie. Wat is reizen met een camper ook ideaal! In Wanaka spreken we af met onze hollandse vriendinnnen om St. Patricksday te vieren. Gezelligheid al om, laten we niet in detail treden ;)…….
De rit naar Wanaka, de Haast Pass en Wanaka Lake staan niet in ons boekje, maar zetten we met stip op nummer 1. Wat een diverse, mooie autorit weer dit. Het wordt zo langzamerhand saai zou je denken, maar dat wordt het echt niet!
Vrijdags (18 maart) rijden we naar Omarama en zaterdag vertrekken we pas tegen twaalf uur van onze camper plek. We konden eindelijk eens 10 GB kopen voor $5 NZ, een koopje! Alles bijgewerkt en op weg naar Timaru waar we twee dagen verblijven, lekker wat gefietst langs de kustlijn en op het strand gelegen, genoten van een heerlijke vakantiedag in onze vakantie.
In Omaru nog bestolen van me wasmunten door 2 (andere) Hollandse dames, die niet wisten dat ik ook Nederlands was en het daarna nog ontkennen ook…….
Ook in de buurt van Omaru nog geprobeerd op een boerderij te verblijven voor een paar dagen om te helpen met ophalen van de schapen e.d., maar de boer had helaas alles net achter de rug, ook het scheren, echt jammer. De boerderij waar we langsreden was ook bezocht door Floortje Dessing. Zo toevallig! We zullen bij terugkeer eens op zoek gaan naar die uitzending!
Maandag (21 maart) vertrekken we naar Dunedin, een stad ten zuiden van Timaru en is gelegen tussen enorme bebouwde bergen en mond uit in een ‘Peninsula’. Dinsdag huren we echte fietsen/ mountainbikes en berijden we de Peninsula Ortago en met een goed tempo fietsen we zo’n 60 km weg. Onderweg fantaseren we over hoe het zou zijn om een racefiets te kopen en wekelijks een tocht te doen, fietsen in de Vito en je kan zo naar de Ardennen, wellicht goed om te onthouden als we terug zijn. Op de terugweg nog langs Baldwin Street gereden, dat schijnt de steilste straat ter wereld te zijn, bij elke vijf meter lopen, daal/ stijg je 1 meter!
Tot op heden hebben we bijna elke avond de mazzel dat het redelijk droog is zodat we kunnen koken in onze ‘Carol de Campervan’. Aan de buitenkant zit een BBQ op gas die uitstekend zijn werk doet, zeker gezien de onaangename geuren die anders in de camper terecht komen. We eten dan ook geregeld Hollandse pot, met lekkere Portland Steak, owesome! Maar ook lekkere curry en visgerechten brouwen we, waar we eigenlijk elke keer wel weer trots op zijn……
Woensdag bezoeken we het 3d Planetarium in het Dunedin Museum omdat we eigenlijk geen besef hebben van wat we 's nachts allemaal zien als we naar de wc lopen. Zeker bij helder weer is het een prachtig fenomeen om te zien, de Melkweg, de ‘southern cross’ en de galaxy algemeen. Een 45 minuten schouwspel hoe het stelsel in elkaar zit en we kunnen nu bepalen aan de hand van de sterren waar het zuiden ligt.
Onze reis heeft ons in meedere opzichten veel nieuwe inzichten gegeven, met name geologisch en astronomisch. Onderdelen van de aarde waar we eerder niet/ niet zozeer bij stil hebben gestaan, en ja het klopt, New Zealand heeft een enorme diversiteit in landschappen en vegetatie, Truly EPIC!
Na deze audiovoorstelling vertrekken we richting de Sounds, de fjorden van Nieuw Zeeland, die ontstaan zijn in de ijstijd en hoewel de voorspellingen niet best zijn, hebben we geen keus aangezien het einde van NZ langzaam nadert en we met Pasen in Queenstown willen zijn.
De volgende dag vertrekken we naar de Milford Sounds en hebben voor de zekerheid maar een boottocht geboekt naar de Doubtfull Sounds voor de volgende dag. De weg naar de Milford Sounds is wederom prachtig. We vertrokken met de regen in onze rug en na een aantal bergen te hebben genomen schijnt de zon door de wolken en klaart het langzaam op. Wat een vegetatie en afwisselend landschap, wéér! De volgende dag doen we de Doubtfull Sounds, met eerst een boottocht, dan weer 45 minuten met de bus, anders kom je niet zo ver in de fjorden en vervolgen onze trip per boot door de Doubtful Sound. Onderweg wordt verteld dat de vegetatie alleen groeit op mos wat 25x zijn eigen gewicht aan water kan dragen. Dit geeft hij dan af aan alle vegetatie en er groeien echt enorme grote en hoeveelheden bomen. Wat een geweldig natuurschoon, hoewel de boottocht voor de rest erg saai was. Maar ook hier scheen de zon in de fjorden, wat niet heel vaak voorkomt (het regent zeker 200 dagen per jaar) en konden op het dek heerlijk languit liggen.
Na de sounds gaan we, eindelijk!!, naar Queenstown. In Queenstown hebben we weer een avondje gepland met onze hollandse brigade, het is nl Pasen en ook dat moet gevierd worden. Alles helaas wel dicht om middernacht, maar de avond voortgezet voor onze camper! Wat hebben we weer gelachen en herinneringen gemaakt. De volgende dag de heuvel opgelopen en wasjes gedraaid. ‘s Avonds Mayke en Leonie mee uit eten genomen, het was onze laatste avond voor vertrek; voor ons Fiji, voor Mayke Manilla en Leonie ging richting Auckland!
We rijden maandag 2de paasdag nogmaals via Wanaka, waar het vertrek van de warbirds nog kunnen meemaken. Tijdens pasen was er een vliegshow met vliegtuigen van over de hele wereld! Die vroeger gebruikt werden ten tijde van oorlogen. Camper langszij geparkeerd, een lekker ei gebakken met kopje thee, stoeltjes uitgeklapt en kunnen genieten van alles wat kwam, ging en langsvloog. Blijft indrukwekkend zo een toestel, helemaal als je er niet in zit ☺.
Daarna doorgereden, via Mount Cook, naar Lake Tekapo, waar we de volgende dag Johns Hill nog wilden lopen. Onderweg vonden we het ‘ track’ zo plat en saai dat we zijn omgekeerd en doorgereden zijn naar Akaroa. Wel nog even via 2 schattige dorpjes Fairlie en Geraldine gereden.
Akaroa ligt ook weer op een landtong (peninsula), net onder/ naast Christchurch. Daar nog een dag rondgereden via de summit road, maar we hadden slecht weer helaas…….
Vrijdag 1 april boeken we onze laatste nacht in Christchurch waar we overdag een fietstocht maken; The Rebuilt Tour. Een tour door het deel van de stad waar de aardbeving van 2011 desatreuze gevolgen heeft gehad. Ongelooflijk hoeveel hier nog zichtbaar van was. We waren maar met zijn 3-en, heerlijk, alle tijd om vragen te stellen. De dame die de tour gaf had de beving zelf meegemaakt en omschreef het geluid als een trein die onder de grond als maar dichterbij kwam. Daar zo fietsend en staand met haar verhaal voelde het zo echt, ik werd er bijna een beetje treurig van. Je zal het maar meemaken.
‘s avonds zitten we voor de camper ons avondeten alvast voor te bereiden horen we getoeter…….aangezien wij een kortingskaart hadden voor een type camping verspreid over heel het land, hadden MAyke en Leonie bedacht het te gokken en ons nog 1 maal op te zoeken………
En dus belanden we onze laatste avond in het casino………..to much wine ……….again………
Tevens is er op onze laatste dag nog een aardbeving van 3.8 op de Richter Schaal, alleen hebben wij deze niet gevoeld, gelukkig en jammer tegelijk eigenlijk……..
2 april; Fiji Baby!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
